Η αποκάλυψη στην τέχνη είναι μια επιταχυνόμενη διεύρυνση της εμπειρίας.Λένε ότι η φιλοσοφία ξεκινά με θαυμασμό και τελειώνει με την κατανόηση.Η τέχνη ξεκινά από αυτό που έχει γίνει κατανοητό και καταλήγει στο θαύμα.

Η εισαγωγή της έννοιας του «συνεχούς, ρέοντος χώρου», αισθανθείτε τη σχέση μεταξύ της ολοκλήρωσης του φωτός και του διακριτού, στη δυναμική πορεία για την οικοδόμηση ενός ελεύθερου, δυναμικού, ευφάνταστου χώρου, όπως η μαγεία της «διαστημικής μαγείας», για να φέρει το βασικός ρόλος του φωτισμού Παράλληλα, μπορεί να δείξει και τη μεγάλη καλλιτεχνική επιρροή.

Με τη ροή του φωτός και του χρώματος, παρουσιάζει διαφορετικές καλλιτεχνικές μορφές, όπως μια ταινία, από την αφήγηση μιας ιστορίας, τη δημιουργία μιας κατάστασης, τη μεταφορά συναισθημάτων, τη δομή θεάτρου, την απόδοση πνευματικών ιδιοτήτων, την παροχή ανθρώπινων συναισθημάτων στον χώρο. , ιστορίες και συναισθήματα, και δίνοντας στους ανθρώπους σε αυτό τη φαντασία να ερμηνεύσουν και να αλληλεπιδράσουν με τον χώρο.

Το φως στη σκάλα συνεχίζει να αλλάζει ανάμεσα στο περπάτημα και το θέαμα εκτείνεται άπειρα σε φως και φως.Από τη μια πλευρά η τέχνη, από την άλλη η τεχνολογία, η λανθάνουσα αλλαγή φωτός και χρώματος του τοίχου, προβάλλοντας μια απέραντη ατμόσφαιρα, δημιουργώντας ένα παλλόμενο μείγμα χρώματος και φωτός, αναδεικνύοντας τόσο την αποϋλοποίηση του φωτός όσο και τη συγκεκριμενοποίηση του.

Αποδυναμώνοντας την αίσθηση της ύπαρξής του μέσω κρυφών μορφών, παρατάσσεται σταδιακά κατά μήκος των αντίστοιχων χωρικών περιγραμμάτων, κοίλη με τους τοίχους για να δημιουργήσει ένα μοναδικό γεωμετρικό ή καμπύλο σχήμα, κάνοντας λογική χρήση του φωτός και της σκιάς για να αποδώσει την ατμόσφαιρα και να τονίσει το θέμα. , κάτω από τις οπτικές και απτικές εμφανίσεις της φουτουριστικής δυναμικής, των υφών, της αίσθησης ταχύτητας, των υπερβολικών δομών, του φωτός και του χρώματος κ.λπ. Είναι περισσότερο μια ανατολίτικη αισθητική και μια γενικευμένη έκφραση της περιφερειακής πολιτιστικής καταγωγής.